Największy pies świata:

Zeus mierzył 111,8 cm w kłębie, spoglądając z góry nie tylko na inne psy ale także na swoich właścicieli – gdy stał na tylnych łapach osiągał 2,26 m wysokości, czyli niewiele mniej od najwyższego człowieka na świecie.

Najmniejszy pies świata:

Toudi - trzymiesięczny piesek ważący 300 gramów i mający 6 centymetrów wzrostu podbił internet. Jest jednym z najmniejszych psów świata. Chihuahua, bo tej właśnie jest rasy, brylują w Księdze Rekordów Guinnessa.

Historia:

Według najnowszych badań genetycznych przeprowadzonych przez Adama Boyko i współpracowników z Uniwersytetu Cornella w USA można domniemywać, że psy pochodzą z Afryki, a nie jak dotąd sądzono z Azji. W magazynie „Proceedings of the National Academy of Sciences” opublikowali oni artykuł z rezultatami swoich badań, które pozwalają przypuszczać, że psy mogły rozprzestrzenić się po świecie z Czarnego Lądu, wraz z przodkami człowieka. Naukowcy przebadali 318 psów z Afryki, 16 z Puerto-Rico, 102 z USA i kilkaset z innych stron świata i stwierdzili, że genom afrykański jest równie rozprzestrzeniony wśród psów jak genom azjatycki, podali tym samym w wątpliwość teorię o azjatyckim pochodzeniu psa^[11].

Najstarszymi tekstami świadczącymi o współistnieniu psa i człowieka są teksty pochodzące z okresu kultury sumeryjskiej.

Psy pochodzą prawdopodobnie z jednego obszaru Ziemi, Azji Wschodniej, gdzie wydzieliły się z gatunku wilka. Rozprzestrzeniły się potem po całej planecie, konkurując z miejscowymi populacjami wilków. Świadczy o tym ich mniejsza różnorodność w miarę geograficznego oddalenia od Azji Wschodniej. Po udomowieniu psa przez człowieka nastąpiła mutacja w jednym z genów (został on ostatnio zidentyfikowany), w wyniku której powstały rasy małych psów. Musiały być one atrakcyjne dla człowieka, który starał się utrzymywać populację niewielkich psów pomimo ich mniejszej użyteczności w polowaniu i gorszego przystosowania do życia w prehistorycznych warunkach. Obecnie ze wszystkich gatunków ssaków psy wykazują największą różnorodność.

Szczepienia:

W 3. i 5. tygodniu życia szczenięta powinny zostać poddane odrobaczeniu. Wczesny termin spowodowany jest ryzykiem zakażenia larwami glist przez łożysko matki jeszcze w życiu płodowym. Odrobaczenie jest jednym z elementów przygotowującym psa do przyjęcia szczepień. Proces uodporniania psa można bowiem rozpocząć dopiero w chwili, kiedy jest on całkowicie zdrowy i pozbawiony pasożytów.

Obowiązkowym szczepieniem jest oczywiście to przeciwko wściekliźnie. Szczepienia szczeniąt mogą się odbyć już po ukończeniu przez nie 2. miesiąca życia. Według prawa każdy pies powyżej 3. miesięcy musi być już zaszczepiony. Kolejne szczepienia przeciwko wściekliźnie powinny odbywać się co roku. Jakie są konsekwencje niezaszczepienia psa na wściekliznę? Powiatowy Inspektorat Weterynarii może ukarać właściciela mandatem do 500 złotych. Prawdziwe kłopoty pojawiają się w sytuacji, kiedy niezaszczepiony pupil kogoś pogryzie – trafia wówczas na miesięczną obserwację, a właścicielowi grozi odpowiedzialność karna i stanięcie przed sądem.